-
1 uszlachetni|ć
pf — uszlachetni|ać impf Ⅰ vt książk. 1. (udoskonalić) to ennoble książk.; to improve- dobra lektura uszlachetnia a good book ennobles us- uszlachetniła go miłość love ennobled him2. Ogr. to improve- uszlachetniać drzewa przez szczepienie to improve trees by grafting- uszlachetnione odmiany grusz/jabłoni improved varieties of pear/apple trees3. Techn. (ulepszać) to refine- uszlachetnić metal/papier to refine metal/paper- uszlachetnić tkaninę to mercerize fabric- uszlachetniać surowce wtórne to process recycled materials4. (doskonalić rasę zwierząt) to improve- uszlachetniona rasa świń an improved breed of pigsⅡ uszlachetnić się — uszlachetniać się książk. to ennoble oneself książk., to improve oneself- uszlachetniał się przez pracę he improved himself through workThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uszlachetni|ć
См. также в других словарях:
uszlachetniać — ndk I, uszlachetniaćam, uszlachetniaćasz, uszlachetniaćają, uszlachetniaćaj, uszlachetniaćał, uszlachetniaćany uszlachetnić dk VIa, uszlachetniaćnię, uszlachetniaćnisz, uszlachetniaćnij, uszlachetniaćnił, uszlachetniaćniony 1. «czynić szlachetnym … Słownik języka polskiego
uszlachetniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, uszlachetniaćam, uszlachetniaća, uszlachetniaćają, uszlachetniaćany {{/stl 8}}– uszlachetnić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, uszlachetniaćnię, uszlachetniaćni, uszlachetniaćnij, uszlachetniaćniony {{/stl 8}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zaszczepić — dk VIa, zaszczepićpię, zaszczepićpisz, zaszczepićszczep, zaszczepićpił, zaszczepićpiony zaszczepiać ndk I, zaszczepićam, zaszczepićasz, zaszczepićają, zaszczepićaj, zaszczepićał, zaszczepićany 1. «uszlachetnić drzewa i krzewy owocowe lub ozdobne… … Słownik języka polskiego
wysublimować — dk IV, wysublimowaćmuję, wysublimowaćmujesz, wysublimowaćmuj, wysublimowaćował, wysublimowaćowany «nadać czemuś szlachetniejszy, głębszy charakter; uszlachetnić, uwznioślić» Wysublimować uczucia. Wysublimowane zachowania, reakcje. wysublimować… … Słownik języka polskiego
uświęcić — dk VIa, uświęcićcę, uświęcićcisz, uświęć, uświęcićcił, uświęcićcony uświęcać ndk I, uświęcićam, uświęcićasz, uświęcićają, uświęcićaj, uświęcićał, uświęcićany 1. «nadać czemuś cechy świętości; uwznioślić, uszlachetnić» Miejsce uświęcone krwią… … Słownik języka polskiego
